ایران ۱ : ۲ ژاپن

                                           
سلام .
به به چشم روشن دیر اپدیت کردم  ( تریپ گذاشتیم دیر اپدیت کردیم )..
چه خبر ....... امروز اصلا حال زیاد نوشتن رو ندارم برای همین زود بریم سر خط ....
این تیم ایران ما هم که رفت ژاپن حال مارو گرفت ولی مثل اینکه بعد از بازی بچه های تیم ملی چشن گرفتن ( چون ایران رفت جام جهانی  ).
البته اینو یکی به من گفت . ژاپنی ها هم مرام گذاشتند و ایران رو بعد از بازی تشویق کردند این ها هم دلشون خوشه ها اومدن تیم امید ایران رو زدند خوشحال هم هستند  اگه علی کریمی بود حتما می بردیم بازی رو ... البته بگم بچه ها اصلا بازی نداشتند قبل بازی با ژاپن ولی ژاپنی ها تو بازی های شرق اسیا  شرکت کردند و با برزیل ( برزیل با تمام قدرت بده ) مساوی کرده اونم ۲ : ۲  حالا جا نداره بگیم ما کجا ژاپن کجا . ما باید بریم با تیم ۱۳۵ انگلستان بازی کنیم و ۳ : ۰ ببازیم و ژاپنی ها باید با برزیل اول جهان بازی کنند و با هاش مساوی کنند.
 ما بی برنامه رفتیم جلو  خوب نتیجه همین می شه  البته بچه ها می تونستند ببرند اگه دقت می کردند.
میثم منعی :

اولین بازى ملى اش در رده بزرگسالان را مدیون بازى ضعیف علیرضا واحدى نیکبخت است. اگر نیکبخت مثل همیشه بازى مى کرد و برانکو از دستش عصبانى نمى شد میثم منیعى همین یک بازى ملى را هم در کارنامه اش نداشت. البته او هم بدتر از نیکبخت بود و جز پاس منجر به پنالتى دایى نتوانست کارى بکند. برانکو فکر مى کرد بازى دادن به منیعى مشکل تیم را حل مى کند اما مشکل تیم به این بازیکن و آن بازیکن ربطى نداشت.

جواد نکونام:

از بازى همیشگى نکونام هیچ خبرى نبود. تنها خصوصیت نکونام که در بازى با ژاپن هم دیده شد این بود که موهایش را این طرف و آن طرف مى ریخت! شاید اگر مثل همیشه شوت مى زد ایران به عنوان سرگروه به جام جهانى مى رفت. نکونام یکى دو شوت زد که تقریباً با فاصله ۱۰ متر از دروازه حریف به بیرون رفت. هیجان بازى مقابل نمایندگان لاترن کار خودش را کرده بود.

مجتبى جبارى:

بازیکنى که به قول یکى از مطبوعات ژاپن، زیدان آسیا است آنقدر ضعیف کار کرد که برانکو بعد از نیمه اول او را تعویض کرد.
مجتبى جبارى براى اولین بار در ترکیب ثابت تیم ملى قرار گرفته بود و شاید به خاطر همین هول کرده بود. جبارى واقعاً ضعیف بازى کرد. اگر ۱۰ درصد کارهایى که در تمرین مى کند را در زمین اجرا مى کرد نتیجه چیز دیگرى بود.

علیرضا واحدى نیکبخت:

مثل همیشه ستاره زمین بود. موهاى ژل و تل زده با آستین هاى تاخورده اش او را کاملاً متمایز کرده بود. البته کاش با کارهاى فوتبالى مى توانست خودش را نشان بدهد نه با این روش همیشگى. به طور دائم جاى خود را به برهانى مى داد و به راست مى رفت.
برعکس این قضیه هم صادق بود. البته بازى ضعیف او برانکو را مجبور کرد که میثم منیعى را به جایش به زمین بیاورد.

آرش برهانى:

به جاى برهانى به زمین آمد و حداقل از برهانى بهتر بازى کرد.
اینکه از اول در ترکیب تیم ملى نبود جاى تعجب داشت.
کاظمیان دو بار توانست از دست مدافعان ژاپن فرار کند. فرارهاى او زیبا بود اما براى تیم فایده نداشت.
چند بار هم توپ را روى دروازه حریف ارسال کرد که این ارسال ها هم جواب نداد.

ایمان مبعلى:

همیشه وقتى بازى گره مى خورد آوردن ایمان مبعلى به زمین یکى از راه هاى باز کردن گره بازى است اما دیروز مبعلى هم نتوانست ایران را نجات دهد. او از اول نیمه دوم به جاى مجتبى جبارى به زمین آمد و در یک نیمه نتوانست حرکت فوق العاده اى انجام دهد. فقط شوت دقیقه ۸۴ او که از فاصله اى دور زده شد جالب توجه بود که البته این شوت هم درون دروازه ژاپن قرار نگرفت. نیمکت نشینى او در غیاب لژیونرها خیلى عجیب بود.

حسین کعبى:

با جثه کوچک خود چند بار جلوى الکس را سد کرد و نگذاشت او جلو برود. اگرچه کعبى هم با روزهاى اوج فاصله داشت اما به نسبت بقیه بازیکنان بهتر کار کرد. البته از آن نفوذهاى ۴۰-۳۰ مترى معروف کعبى خبرى نبود. عملکرد کعبى در دفاع خیلى بهتر از حملات او بود. البته حیف که در دفاع راست بازى مى کند. اگر دفاع وسط بود شاید ایران نمى باخت. بیرون کشیدن توپ از روى خط دروازه هم گرچه خیلى زیبا بود اما با حرکت زیباتر ابراهیم میرزاپور همراه بود که به گل دوم ژاپن تبدیل شد.

ابراهیم میرزاپور:

 تمام تک به تک هایى که گرفت و شوت هایى که جمع کرد را به باد داد. ابراهیم میرزاپور حداقل ۴ موقعیت عالى را از ژاپنى ها گرفت اما روى هر ۲ گل ژاپن مقصر بود. در گل اول توپ از زیر دست هاى او رد شد و به مهاجم ژاپن رسید اما گل دوم را خودش به ایران زد. توپى که حسین کعبى از دروازه بیرون کشید را نتوانست جمع کند و با دست به طرف دروازه هدایت کرد. این دو اشتباه تمام زحمات او را کمرنگ کرد.

على دایى:

در کل بازى فقط ۳ حرکت جالب توجه انجام داد. البته این ۳ حرکت به اندازه کل تلاش ۱۰ نفر دیگر جواب داد. على دایى در نیمه اول فقط یک شوت زد که توپ به تیر عمودى خورد. او تا پیش از این معمولاً چنین فرصت هایى را گل مى کرد. در نیمه دوم اما یک چرخش واقعاً زیبا در محوطه جریمه ژاپن یک پنالتى براى ایران داشت که خود دایى آن پنالتى را گل کرد. دایى به جز این صحنه در هیچ لحظه دیگرى به چشم نیامد.

یحیى گل محمدى:

باید قبول کند دیگر نمى تواند مثل دوران جوانى اش بازى کند. یحیى پیر شده و توان مقابله با مهاجمان سرعتى را ندارد. آن هم ژاپنى ها که معمولاً تندتر از ایرانى ها مى دوند. او چند بار از مهاجمان ژاپن عقب ماند و کندى اش نزدیک بود کار دست ایران بدهد. به خاطر ضعف فنى خود در مقابل بازیکن ژاپنى مجبور شد یک اخطار هم از داور بگیرد. گل محمدى در حمله ها هم کار خاصى انجام نداد.

جلال کاملى مفرد:

خودش هم مى داند اگر پایش به ایران برسد تندترین انتقادات را مى شنود. جلال کاملى مفرد که در یک سال گذشته خیلى افت کرده در غیاب رحمان رضایى فیکس بود و همان طور که انتظار مى رفت اصلاً خوب بازى نکرد.
تنها کارى که او مى کرد این بود که از مهاجمان ژاپن عقب بماند. البته بهتر از گل محمدى بود و به اندازه او اسلوموشن بازى نمى کرد.

محمد علوى:

نقش هافبک هاى دفاعى در تیم معمولاً به چشم نمى آید. آنها باید بازى حریف را خراب کنند و اجازه ندهند توپ به دفاع خودى برسد و به هر حال علوى نتوانست وظیفه اش را به درستى انجام دهد اما بازى اش هم به چشم نیامد چون اصلاً در جریان بازى نبود. همان بهتر که در بازیهاى مهم تیم ملى فقط چند دقیقه بازى مى کند! حضور کوتاه مدت او در زمین خیلى مؤثرتر از بازى ۹۰ دقیقه اى او است.

اینم عکس عقاب اسیا :


اینجارو همه جا پرسپولیس امسال هم به امید خدا قهرمان می شیم...

اینم شاید دید ولی گفتم بزارم  چه بچه های نازی داره  ( عکس برای سال های پیش می باشد .


اقا پرش با مانع که نیست ( فوتبال داری بازی می کنی )

اینم علی دایی ( چه می کنه استاد پنالتی  )



اینم جواد کاطمیان ( شیره ه ه ه ه ه ه  )

علی انصاریان درود بر اووووووووو

این بابا  مثل بچه ها می مونه نگاه کن زبونش رو مثل بچه ها اورده بیرون



این عکس ها هم مربوط به جایی هست که من زندگی می کنم :



البته ببخشید شیشه ها کثیف بود  ( اخه از پشت شیشه گرفتم  )... راستی ایت عکس ها لز طبقه ۱۶ گرفته شده   ..

دوستان من دیگه باید برم تا هفته دیگه بای .....